کسب و کار
کسب و کار فعالیتی است که شما قصد دارید آن را برای سودآوری انجام دهید و شواهدی وجود دارد که این هدف را تأیید می کند.
اصولا تجارت شامل موارد زیر است:
یک حرفه یا تخصص
امکان تماس با مشتری
تجارت و فروش
تولید و نوآوری
پایبندی به تعهدات از هر نوع
آینده نگری و نگرانی در مورد ماهیت تجارت
تعریف و نمونه های یک تجارت
کسب و کار معمولاً به شرکت ها یا سازمان هایی مربوط می شود که با ارائه کالا یا خدمات در ازای پرداخت به دنبال سود هستند. با این حال ، مشاغل نیازی به تبدیل سود ندارند تا یک کسب وکار محسوب شوند. پیگیری سود ، به خودی خود ، یک سازمان را به یک تجارت تبدیل می کند.
کسب و کار هر چیزی است که می خواهد از یک فعالیت خود سود ببرد. تجارت اصطلاح گسترده ای است ، اما این فعالیت های سودده به طور کلی شامل ارائه نوعی کالا یا خدماتی است که مردم می خواهند یا نیاز دارند. مشاغل ممکن است ضرر کنند ، اما این مانع از این نمی شود که تجارت کنند. آنچه مهم است – از نقطه نظر تعریف یک تجارت – این است که واحد تجاری به دنبال سود بردن از کاری باشد که انجام می دهد.
در اینجا تعریف کاملی از آنچه باعث ایجاد یک تجارت می شود ، به همراه برخی از انواع متداولی که با آن روبرو خواهید شد ، آورده شده است.
سود
سود لازم نیست که دقیقاً به پرداخت های نقدی مراجعه کند. این می تواند به سایر اوراق بهادار مانند سهام و ارزهای رمزپایه اشاره داشته باشد یا می تواند به معاملات به سبک معاملات کالا یا کالایی برای کالای دیگر اشاره داشته باشد.
هنگامی که نهادی کالا یا خدمات را بدون جستجوی سود ارائه می دهد ، این یک تجارت نیست. این نهادها شامل سازمان های غیرانتفاعی و سایر سازمان های خیریه و همچنین برنامه های دولتی هستند.
یک نهاد برای تجارت نیاز به داشتن ویترین فروشگاه یا وب سایت ندارد. شخصی که کنار جاده گل می فروشد تجارت می کند ، زیرا کالایی را در ازای سود ارائه می دهد. شخصی که مهارت های خلاقیت خود را به صورت مستقل ارائه می دهد می تواند در درون خود شغلی باشد ، در غیر این صورت به عنوان یک کارگر خوداشتغالی شناخته می شود. کارگر خوداشتغالی یا فریلنسرها می توانند براحتی توسط تلفن ابری دورکاری کنند.
تجارت چگونه باید شروع شود؟
قبل از شروع کار ، اطمینان حاصل کنید که درک کاملی از تجارت و همچنین فعالیتهای مرتبط با آن را دراختیار دارید. این شامل دانستن قوانین کشوری و استانی و محلی است که مربوط به تجارت شما است. این دانش به شما کمک می کند از هرگونه مجازات و جریمه ای که می تواند به زودی پس از شروع کار شما را فلج یا پایان دهد ، جلوگیری کنید. این اطلاعات همچنین به شما کمک می کند تا یک طرح تجاری قوی برای شروع موفقیت آمیز در بازار تهیه کنید.
شخصی که شغلی را اداره می کند به عنوان خود اشتغالی ، صاحب مشاغل ، پیمانکار یا گاهی کارآفرین توصیف می شود. با این حال ، اصطلاحات “صاحب مشاغل” و “کارآفرین” در سطح جهان مترادف در نظر گرفته نشده اند.
قوانین ایالات متحده آمریکا
در ایالات متحده آمریکا ، بیشتر مشاغل با برخی ظرفیت ها در دولت ثبت نام می کنند. افرادی که به نام خودشان تجارت می کنند ممکن است نیازی به ثبت تجارت خود در دولت نداشته باشند ، اما ممکن است کسر مالیات و اعتبارات مانند کسر تجارت کوچک را که افراد نمی توانند ادعا کنند از دست بدهند .
برخی از فریلنسرها ، علاقه مندان و افرادی که دارای برنامه های جانبی هستند ممکن است متعجب شوند از اینکه می فهمند در آمریکا در واقع به تجارت مشغول هستند و نیاز به اعلام درآمد شغلی خود دارند ، با توجه به روشی که دولت آنها از یک تجارت تعریف می کند. سازمان هایی مانند سرویس درآمد داخلی (IRS) نوعی تست سود برای تعیین اینکه آیا شخص یا شرکتی مشاغل ادعایی را اداره می کنند ارائه می دهند .
هرگونه فعالیتی که برای سود یا در انتظار سود انجام می شود یک فعالیت تجاری محسوب می شود. این شامل فروش اقلام در بازارهای مختلف ، از صندوق عقب ماشین یا در eBay است.
انواع کسب و کار
انواع مختلفی از مدل های تجاری وجود دارد و مشاغل معمولاً همزمان در بیش از یک زمینه فعالیت می کنند. با این حال ، به منظور تعمیم دسته های تجارت ، سه نوع اصلی عبارتند از:
سرویس ، مانند رستوران ها
تولید ، مانند کارخانه های صنعتی
خرده فروشی ، مانند فروشگاه های لباس
فراتر از نوع محصول یا خدمات ارائه شده ، مشاغل همچنین می توانند از نظر اندازه و ساختار قانونی طبقه بندی شوند.
در آمریکای شمالی ، سیستم طبقه بندی صنعت آمریکای شمالی (NAICS) استانداردهایی را تعیین می کند که برای آن مشاغل به عنوان یک شرکت کوچک تا متوسط (SME) واجد شرایط هستند. استانداردهای اندازه در صنعت متفاوت است. اینها ممکن است توسط میزان نیروی کار یا میزان درآمد ورودی به یک شرکت تعیین شود.
در ایالات متحده ، IRS به تعریف ساختارهای بالقوه ای می پردازد که کسی می تواند هنگام تعریف فعالیت تجاری خود انتخاب کند. در اینجا متداول ترین ساختارهای تجاری وجود دارد.
انواع مشاغل
مشاغل انحصاری: این مشاغل غیر شرکتی هستند که توسط یک شخص اداره و اداره می شوند.
مشارکت: این امر زمانی اتفاق می افتد که دو یا چند نفر در بودجه ، کار ، مالکیت ، سود و زیان حاصل از مشاغل تجاری سهیم باشند.
شرکت ها: این مشاغل متعلق به سهامداران هستند و می توانند به شرکت های عظیم تبدیل شوند.
شرکت های بزرگ S: این مشاغل مشابه شرکت های بزرگ هستند ، اما به طور متفاوتی مالیات دریافت می شوند – درآمد ، زیان ، کسر و اعتبارات دیگر را به سهامداران منتقل می کنند تا با نرخ های فردی مالیات دریافت کنند.
شرکت با مسئولیت محدود (LLC): قوانینی که بر LLC ها حاکم است از ایالتی به ایالت دیگر متفاوت است. بسته به محل زندگی فرد ، LLC ها ممکن است درمان مالیاتی یا مزایای دیگری را ارائه دهند.
جهت کسب اطلاعات بیشتر لطفا به وبسایت تلفن ابری همکاران مراجعه فرمایید.
منبع مرتبط:
